Nefes

Kapattım gözlerimi, önce karanlığa alıştım. Sonra derin bir nefes. Oksijen değildi benim ciğerlerimi dolduran ne de göz yaşları. Hayatı çektim içime, farkındaydım. Montumun turuncusu, çimlerin yeşili, kanımın kırmızısı, bıçağımın aynası, güneşiın sıcaklığı, tenimin dokusu, dokunmanın büyüsü, karın sesi. Farkındayım. Yaşıyorum..