Gündüzlerimi derslere giderek, ödev yaparak, toplantılara girerek ve paper okuyarak geçiriyorum. Bazı öğleden sonralarıysa koşmaya gidiyorum. Ama o haftasonları alışverişe gitmek ve haftaiçi akşamları yok mu! Bütün gün akşam eve gidince yapacağım yemekleri, deniyeceğim yeni şeyleri hayal ediyorum. Acaba kekik de koysam mı? Yoksa yeni aldığım pirinçle mi yapsam.. Ay daha mavi peynir var dolapta, en iyisi domates çorbası yapayım. Eve gelip kurulmak, öğrenci önlüğümü çıkarıp mutfak önlüğünü giymek bütün geceleri keyifli kılıyor.
İşin komik tarafı, önce o kadar yemeği yapıp sonra bunları kim bitircek diyorum her seferinde. Ay bozulmasın diye fazladan birkaç kaşık koyabiliyorum tabağıma. Oda arkadaşlarım artık benim mutfaktaki varlığımdan rahatsız olmaya başlayacaklar diye korkuyorum. Her akşam bacası tüten bir fırın gibi mutfaktan bana dayanılmaz olan ama belki onların hoşuna gitmeyen kokular yükseliyor.
En son yaptığım zencefilli adam kurabiyelerini oda arkadaşım çok beğenmiş olmalı ki, bugün beni ilk gördüğünde kalan kurabiyeler olup olmadığını sordu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder